เด็กหญิงผมสีเขียวอ่อนได้ลืมตาตื่นขึ้น ก่อนจะใช้ดวงตาสีมิ้นต์มองไปรอบๆตัวเธอ
ที่นี่มันที่ไหนกัน?...
แล้วพวกคนที่นอนล้มเกลื่อนกลาดอยู่นี่เกิดอะไรขึ้นกับเขา?
มือ? มือของเราเปื้อนอะไรน่ะ?
เลือด?
ของคนพวกนี้เหรอ?
งั้นนี่ก็เป็น..
เฮ้! เธอน่ะหลงทางมาเหรอ?
ลุงเป็นใครน่ะ?
ฉันเป็นฮันเตอร์ที่บังเอิญผ่านมาน่ะ
แล้วคนพวกนี้เธอเป็นคนจัดการเหรอ?
ไม่รู้...
แล้วเธอชื่ออะไรน่ะ?
ไม่รู้...
พ่อแม่อยู่ไหน?
ไม่รู้...
เธอนึกอะไรออกบ้าง?
ไม่...
อย่างงั้นเหรอ..ช่วยไม่ได้ฉันจะดูแลเธอไปก่อนแล้วกัน ส่วนชื่อ...
ชายคนนั้นมองไปรอบๆตัวเธอสลับกับทิวทัศน์ของป่านี้และได้ความคิดขึ้นมา
โฮตารุ ต่อไปนี้เธอจะชื่อว่าโฮตารุนะตกลงมั้ย
ทำไมฉันต้องทำตามที่คนแปลกหน้าบอก?
แต่ฉันน่ะคิดจะช่วยเธอจริงๆนะเพราะงั้น...
เขานั่งลงให้ตัวเขาอยู่สูงระดับเดียวกันกับเธอก่อนจะยิ้มให้
ช่วยเปิดใจยอมรับฉันหน่อยได้มั้ย?
ช่วยไม่ได้นะ เดี๋ยวจะหาว่าทำร้ายจิตใจคุณลุง ฉันจะยอมรับชื่อนั้นก็ได้
ปากคอเราะร้ายจริงน้า~
.
.
.
ถ้าเกิดเขาไม่ได้บังเอิญมาช่วยฉันไว้
บางทีฉันอาจจะไม่ได้เจอกับพวกนายแบบนี้ก็ได้
และทุกสิ่งคงดูน่าเบื่อยิ่งกว่าที่คิด
ทั้งเรื่องที่แสนเจ็บปวด
เรื่องราวที่น่ายินดี
และเรื่องราวอันแสนสนุก
ทั้งหมดนั่นน่ะ..
ฉันจะไม่มีวันลืมมันเด็ดขาด
●●●●●●●●●●●●●●●●
Credit by : น้อง Zhenzhu ค่ะ
เปลี่ยนภาพมั่ง เดี๋ยวเรือคิลฮตผุดขึ้นเป็นดอกเห็ดเก็บไม่ทัน...
ตอนนี้เนื้อเรื่องก็ไปใกล้ถึงช่วงสุดท้ายแล้วค่ะเชื่อว่าต้องมีคนเบื่อความเรื่องยาว
(เชื่อเหอะไรท์ก็เบื่อ) แต่หลังจากจบมดไปไม่ดองแน่นอนค่ะ(สารภาพซะแล้วสิ)
ใครที่ยังติดตามอยู่ก็ขอบคุณมากนะคะ จะรีบเขียนเรื่องนี้ให้จบเพื่อเคลียร์เรื่องอื่นให้ไวเลยค่ะ! โอ๊ส!!
Credit theme by : Ashley's theme
ASHLEY
ความคิดเห็น